China heeft de meeste groene miljardairs, maar ook de meeste uitstoot

12 Februari 2021 gaat volgens de Chinese jaartelling het jaar van de Os in. Een perfect moment dus om eens in te zoomen op hoe China het eigenlijk doet op het gebied van duurzaamheid. Hier in Nederland wordt China vooral genoemd in combinatie met spotgoedkope producten, ultramoderne miljoenensteden en een controlerende regering. In deze blog zoomen we daarom eens in op een andere kant van China, namelijk wat ze nou werkelijk doen op het gebied van duurzaamheid. 

China heeft meer elektrische voertuigen dan de Verenigde Staten en Europa bij elkaar

Dat China een land is dat van aanpakken weet, bewijzen de miljoensteden die het land in een paar jaar tijd uit de grond pompt. China heeft als doel om in 2025 25% van de totale binnenlandse verkoop van auto’s zogenoemde New Energy Vehicles te laten zijn; voertuigen die geen fossiele brandstoffen gebruiken om van A naar B te komen. De Chinese overheid heeft daarom de aankoop van elektrische voertuigen de afgelopen jaren flink gesubsidieerd, waardoor China nu goed is voor bijna 50% van de aankopen van elektrische voertuigen wereldwijd. In 2021 heeft China de subsidie voor elektrische voertuigen verlaagd, waardoor het de vraag is of ze hun doel in 2025 gaan halen.

China heeft de meeste groene miljardairs

80% van de Climate Billionaire Index (een lijst opgesteld door Bloomberg van de rijkste mensen die hun vermogen hebben vergaard rondom het thema duurzaamheid) komt uit China. Niet gek als je bekijkt hoeveel China heeft geïnvesteerd in groene technologie. Tot 2017 investeerde China ruim 360 miljard dollar in groene energie (meer dan het dubbele van de Europese Unie) en nog eens 250 miljard in wereldwijde groene projecten. 

Gezien de enorme luchtvervuiling in China’s grote steden (48 van de 100 meest vervuilde steden zijn in China), is het niet meer dan logisch dat het land investeert in schonere energie. Toch is nog steeds maar een opvallend klein deel van China’s energieverbuik groene energie; als je “natural gas” meetelt, was in 2019 23% “duurzame energie”. De meest vervuilende optie, kolen, was goed voor 58%.

China is steeds meer bezig met het aanpakken van vervuiling

Gelukkig is China wel bezig met het aanpakken van de kolenindustrie. In een vernietigend rapport van het Central Environmental Inspection Team werd afgelopen week flink uitgehaald naar leden van de National Energy Administration, die volgens het CEIT niet genoeg deden om het gebruik van kolen te verminderen. 

In China, waar het een stuk minder gebruikelijk is om openlijk kritiek te uiten, is dit een nieuwe stap in het nemen van verantwoordelijkheid voor duurzame verandering.

Ook is China in de afgelopen 10 jaar hard bezig geweest met het aanpakken van grond- en watervervuiling. In een uitzonderlijke crackdown op vervuiling, werd in 2017 bijna 40% van de Chinese fabrieken gesloten, omdat ze niet voldeden aan strengere milieueisen. 

De overheid publiceerde in 2014 een landelijk bodemonderzoek waaruit bleek dat 16,1% van alle grond en 19,4% van de landbouwgrond vervuild was met chemische verontreinigende stoffen en metalen zoals lood, cadmium en arseen. Tussentijdse updates over de effecten van het overheidsplan om eind 2020 de landbouwgrond voor 80% weer bruikbaar te maken, laten geen significante verbetering zien. Ook het rapport zelf is nog niet online te vinden. Wel tonen zorgelijke rapporten aan dat Chinese boeren tot wel 4 keer zoveel schadelijke meststoffen gebruiken per hectare, wat bijdraagt aan een significant hogere hoeveelheid NO2, een broeikasgas dat de ozonlaag afbreekt.

China heeft het voornemen om in 2060 klimaatneutraal te zijn

Tijdens een bijeenkomst van de Verenigde Naties in september 2020 kondigde de Chinese president Xi Jinping aan dat China de ambitie heeft om in 2060 klimaatneutraal te zijn.

De uitspraak werd met veel lof onthaald, omdat China op dit moment de grootste vervuiler ter wereld is. Hoewel de uitspraak een zekere welwillendheid vanuit de politiek toont om zich in te zetten tegen klimaatverandering, wordt de ambitie weinig concreet gemaakt. 

China neemt het niet heel nauw met mensenrechten

Een belangrijk onderdeel van duurzaamheid is voor ons mensenrechten en dit is iets waar China niet goed op scoort. China heeft een enorme hoeveelheid arbeiders, die bereid zijn om tegen lage lonen te werken. Op deze manier worden veel mensen uit armoede gelift, maar helaas gaat er nog veel structureel mis in de Chinese fabrieken. Daarnaast is er bewijs dat China de Oeigoerse minderheid in de Xinjiang provincie gevangen houdt in zogenoemde “heropvoedingskampen” en ze te werk stelt in fabrieken en op katoenvelden. 

China is niet transparant

De geheimzinnigheid waarmee China omgaat met bijvoorbeeld de situatie van de Oeigoeren en in andere gevallen negatieve publiciteit probeert te vermijden, maakt het lastig om een oordeel te bouwen op basis van data; de situatie wordt vaak rooskleuriger voorgedaan dan dat ze daadwerkelijk is. Hierdoor is het, ondanks veel groene ambities en investeringen, nog een lange weg voordat we China kunnen zien als een duurzame voorloper.