Is Made in Italy kleding altijd duurzaam?

Italië is hét modeland bij uitstek. Het is het thuisland van iconische merken als Gucci, Prada, Miu Miu, Versace, Dolce & Gabbana en staat al jaranlang synoniem voor het hoogst haalbare qua kwaliteit en vakmanschap in de mode-industrie.

Ga maar na; als jij ziet dat er op het label “Made in Italy” staat, denk je aan Italiaans vakmanschap dat al generaties lang wordt doorgegeven.

Maar klopt dat wel? Staat het label “Made in Italy” gelijk aan kleding die inderdaad op zo’n duurzame, eerlijke en kwalitatieve manier wordt gemaakt?

In deze blog zoomen we in!

De waarheid achter sommige “Gemaakt in Italië” labels op kleding

Kleding met een “Made in Italy”-label wordt niet altijd gemaakt in Italië

We hebben het hier al eerder over gehad, maar je hebt in de kledingindustrie zoiets als de “last stitch”. De last stitch houdt in dat merken hun kleding laten produceren in landen waar het goedkoop is om te produceren, maar alleen de laatste stap in een land doen waar mensen positievere associaties mee hebben.

Een t-shirt dat gemaakt is in Bangladesh, maar de knopen worden er in Italië opgezet? Made in Italy! Een pet die wordt gemaakt in China, maar die wordt bedrukt in Italië? Gemaakt in Italië.

Het Europese Product Paspoort zou hier duidelijkheid in moeten brengen; die zal merken verplichten om het hele productieproces in kaart te brengen in plaats van alleen een land naar voorkeur. Het is echter nog maar de vraag hoe dit zich gaat ontwikkelen.

Ook als de kleding wel écht gemaakt wordt in Italië, betekent dat niet altijd sweatshopvrij.

Oké, maar stel dat een item daadwerkelijk in Italië wordt geproduceerd. Is het dan automatisch duurzaam?

Helaas is ook hier het antwoord niet automatisch “ja”.

Net zo goed als dat je in Bangladesh, China en India fabrieken hebt die kleding van hoge kwaliteit leveren, heb je in Italië verschil tussen fabrieken.

Zo heb je de gerenommeerde Candiani fabriek in de buurt van Milaan, waar al sinds 1938 denim wordt gemaakt van hoge kwaliteit.

Maar veel kleding in Italië wordt gemaakt in Prato, Toscane.

In de jaren negentig werden veel kledingfabrieken daar overgenomen door Chinese immigranten. Sommigen hielden de hoge kwaliteitseisen in stand, maar in veel fabrieken ging dit gepaard met een verslechtering van zowel de kwaliteit van de kleding als de arbeidsomstandigheden.

De nieuwere fabriekseigenaren namen het niet zo nauw met de strenge kwaliteitseisen en gezondheids- en veiligheidsvoorschriften. Daarnaast kwamen er veel illegale immigranten die in de kledingfabrieken gingen werken.

Mensen werken er diensten van meer dan 12 uur, vaak ook in het weekend, voor nog geen 30 euro per dag; minder dan een leefbaar loon.

In 2013 (hetzelfde jaar als de Rana Plaza fabriek) stierven 7 kledingarbeiders in een brand in de Teresa Moda factory, wat leidde tot protesten.

Maar, bij duizenden fabrieksinspecties tussen 2014 en 2017 kwamen bij maarliefst 93% overtredingen naar voren.

Helaas is het tot op de dag van vandaag makkelijk voor bedrijven om de controles te omzeilen of de fabriek zelfs sluiten en onder een nieuwe naam opnieuw te openen.

Ook luxelabels kunnen onder sweatshopomstandigheden produceren

“Maar, als een kledingstuk in Italië gemaakt is én veel geld kost, dan kun je er vanuit gaan dat dit onder eerlijke arbeidsomstandigheden gebeurt?”

Veel mensen denken inderdaad dat de prijs van een kledingstuk samenhangt met onder wat voor omstandigheden een kledingstuk is geproduceerd. Dit is niet zo.

Ook luxe modehuizen worden helaas nog regelmatig gelinkt aan onethische arbeidspraktijken of het gebruik van schadelijke materialen.

Zo raakte dit jaar Loro Piana in opspraak; het beroemde quiet luxury merk verkocht een sweater voor €9000 terwijl de boeren die de wol leverden in Peru NIKS betaald kregen. Lekker dan!

“Made in Italië” heeft weinig te maken met de duurzaamheid van kleding

Allereerst omdat “made in Italy” net zo goed kunnen bestaan uit goedkope stoffen en kleding die niet goed in elkaar is gezet.

Daarnaast betekent “Made in Italy” niet dat een kledingstuk ook voor het grootste deel in Italië is gemaakt en dat dat onder ethische productiestandaarden gebeurt.

Zowel fast fashion en luxe merken kunnen in Italië gemaakt zijn, maar dat betekent dus niet automatisch dat iets duurzaam is.

Conclusie: is iets wat “Gemaakt in Italië” is duurzaam, van hoge kwaliteit en eerlijk geproduceerd?

De enige conclusie is dat “Made in Italy” helaas niet meteen betekent dat een kledingstuk van hoge kwaliteit en duurzame materialen op een eerlijke manier geproduceerd is.

Zoals altijd geldt dat het belangrijk is om jezelf voor je aankoop deze vragen te stellen:

• Door wie is de kleding gemaakt en waar?
• Is de kleding gemaakt onder goede werkomstandigheden?
• In hoeverre is hier bewijs voor?

Met Project Cece verzamelen we het aanbod én de informatie van merken om er zo voor te zorgen dat het makkelijker is om duurzamere kledingkeuzes te maken!