Het verlangen naar een eerlijke economie

We zitten alweer aan het einde van de eerste maand van 2018. Inmiddels zijn de meeste van alle goede voornemens alweer gebroken, zitten de mailbox alweer propvol en proberen we ons met de laatste energie door onze winterdepressie te loodsen. Het is eigenlijk best een raar idee dat wij mensen enorm goed in staat zijn om keihard door de winter heen te beuken. Er is bijna geen levend wezen in ons land te vinden die ook maar één stap teveel zet in de winter. Behalve dan wij mensen.

Dankzij de koopkracht nog meer troep

Hé! Daar zeg ik me wat. We gaan hard. En alsmaar harder. Zeker als het aan Rutte III ligt, want… alle principes overboord, de economie moet weer groeien. We zijn uit de crisis, dus we mogen weer. Waar naartoe? Dat weet eigenlijk niemand. Het enige wat volgens dit kabinet moet is iedereen vooruit helpen, de werkgelegenheid laten toenemen en de koopkracht bevorderen. Dat klinkt uiteraard als een prima missie. En ja, de werkgelegenheid neemt toe, de werkloosheid daalt. Om geld te kunnen verdienen, breken goede tijden aan.

Je geld laten beheren tegen 0% rente

Maar waarom moeten we het uitgeven? We mogen het blijkbaar niet meer ouderwets sparen. Althans, het kabinet doet mij geloven dat ik het hard verdiende geld moet uitgeven. Dat is – zo zeggen ze – goed voor de economie. De banken helpen ons daarbij. Het is leuk dat je de bank je geld laat beheren, maar de rente staat op 0%. Je spaart dus niet meer, je legt je geld in een extern laatje waar andere partijen mee speculeren. Je wint er verder niks mee, je verliest natuurlijk ook niets. Alhoewel. Je lidmaatschap bij de bank kost geld. Je wilt immers contactloos kunnen betalen met je pinpas en je moet kunnen internetbankieren. Dat is natuurlijk niet gratis.

Geld kant beter rollen

Je geld staat wel veilig. Dat mogen we tenminste geloven. Er zijn zelfs dagen dat de kluis van de bank zo dicht zit, dat je er zelf geen seconde bij kan. Een Ddos-aanval noemen ze dat. Dan ligt de bank gewoon plat en is al ons geld niet voor ons bereikbaar. We mogen dan alleen maar hopen dat de bank het zelf wel in een goede kluis heeft bewaard. Hoe dan ook, als het kabinet ons activeert om ons geld te besteden aan de markt en de bank helpt niet meer zo goed om het te sparen, is het voor veel mensen verleidelijk om hun geld uit te geven.

Lekker troep kopen en vooral geen vragen stellen

Aan zonnepanelen? Medeaandeelhouder in windparken? Grote donaties aan natuurbehoudsfondsen? Eerlijk en duurzaam geproduceerde kleding? Gezond, diervrij en plantaardige voedsel en waren? Mwah, daar wordt nog niet en masse in geïnvesteerd. We willen best uitgeven, maar willen vooral niet stilstaan bij waar al onze spullen vandaan komen. Welke handen er aan onze producten hebben gewerkt en in welke omstandigheden die producten worden gemaakt. We willen niet weten welke uitputtende grondstoffen zijn verwerkt in de spullen die we wel kopen en vooral niet nodig hebben. We willen een goede prijs. Geen eerlijke prijs. Een goede prijs.

Alles wat groeit eindigt

Lastig. Want wat groeit er nu eigenlijk? Die economie van ons of de misstanden die gekoppeld zijn aan alle voedsel en producten die wij hier consumeren? Welke garanties hebben wij met een economische groei? Hoe lang gaat die groei duren? Nog maar te zwijgen over de vraag wie er daadwerkelijk beter van worden? Is het niet zo dat alles wat groeit ook een keer sterft? Dat geldt voor dieren, planten en mensen. Alles wat groeit is eindig. Dus ook een economie. En misschien wel een economie dat is gebaseerd op het kapitalisme. De eerste drie letters van dat woord zitten ook in het woord kapot. Misschien is dat al wel het geval aan dat systeem: het kapitalisme is kapot.

Stop het kapitalisme

We gaan nog één groeispurt meemaken. Een opleving. De oude economie zoals wij hem hebben gecreëerd – gebaseerd op het kapitalisme – zal nog één keer bloeien. Maar dan is de bodem voor dit gewas toch echt verpest en vervuild. Langzaam maar zeker groeit het bewustzijn bij mensen. Steeds meer mensen komen in beweging. Ze verenigen zich ook steeds vaker met elkaar op basis van de gelijke interesse tegen het kapitalisme en economisme. Ze denken anders, doen anders, leven anders. Ze willen leven op aarde met de aarde. Niet langer van en ten koste van de aarde.

De beweging groeit, vorm samen het tegengewicht

We zijn op weg. En laten we op onze nieuwe ingeslagen weg slim zijn. Leren van ons economische verleden. Laten we ons focussen op de mensen die met ons mee willen op dit avontuur en onze pijlen richten om die mensen te informeren en inspireren. We moeten ons voor nu vooral niet focussen op de mensen die niet willen. De weerstand bij hen is te groot. Als we alle kleine groepjes gelijkgestemde wereldverbeteraars kunnen raken en binden, gaan de dominostenen langzaam omvallen. En des te meer gewicht onze kleine beweging krijgt, des te lastiger is het voor de grote menigte om staande te blijven.

Samen kunnen wij het verschil maken.

Ik ben Randy Gasper-Rothengatter. Met mijn duurzame community Expeditie Flow schrijf ik over verschillende thematieken op gebied van duurzaamheid. Daarbij staat de verbinding tussen mens, natuur en klimaat centraal. De blogs prikkelen je altijd om op zoek te gaan naar (iets in) jezelf.

---